Hugo Wilhelm von Abercron
Ur. 24 X 1869 r. na Bosaczu. Syn majora w stanie spoczynku Christiana Friedricha i Marii Teresy zd. Hinsch. Po ukończeniu gimnazjum, śladami ojca rozpoczął karierę wojskową. Jest zaliczany do pionierów lotnictwa. Współpracował z hr. Franciszkiem von Zeppelinem (1838-1917), twórcą sterowców. Główne zainteresowania poświęcił jednak balonom wolno latającym. Za osiągnięcia w tym zakresie uniwersytet w Marburgu w 1912 r. nadał mu doktorat honorowy. W czasie I wojny światowej był dowódcą pułku, dla celów zwiadowczych wykorzystującym balony. W latach 1932-1937 był dyrektorem znanego Institut für volkstümliche Naturkunde (Instytut popularnych nauk przyrodniczych) „Urania” w Berlinie. W 1925 r. wydał obszerne „Frei- und Fesselballone” („Balony wolne i na uwięzi”), a w 1929 r. „500 Fahrten im Freiballon. Erlebnisse und Erfahrungen” („500 lotów balonem wolnym. Przeżycia i doświadczenia”). Najobszerniejszy jest jednak jego „Der Luft-Wanderer” („Podniebny wędrowca”), swoisty przewodnik dla lotników balonowych z licznymi rycinami, planami i fotografiami, który ukazał się w 15 tomach, poświęconych poszczególnym terenom, np. „Brandenburg mit Berlin” („Brandenburgia z Berlinem”), czy „Fränkische Städte” („Miasta Frankońskie”). Śląsk został potraktowany jedynie fragmentarycznie w tomie 7: „Oberlausitz, Schlesisches Bergland” („Górne Łużyce, Pogórze śląskie”). W 1940 r. wyszły jego wspomnienia pt.: „Offizier und Luftpionier. Tatberichte und Erinnerungen 1869-1938” („Oficer i pionier lotnictwa. Relacje z czynów i wspomnienia 1869-1938”). Zmarł 16 IV 1945 r. w wieku 76 lat w Berlinie.
Paweł Newerla