Emil Theodor Jatzek
ur. 23 XII 1881 r. w Raciborzu. Ukończył tutejsze gimnazjum, a potem Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie studiował w języku polskim i niemieckim, przygotowując się w ten sposób do pracy na terenach dwujęzycznych. Wyświęcony 22 VI 1907 r., wikary w Dąbiu, Koźlu, Polskiej Cerekwii, Mokrym i Sławięcicach. Od 1913 r. kurator kaplicy zamkowej w dobrach Balestremów w Pławniowicach. 13 V 1924 r. został proboszczem w Rudach. Dziekan i radca duchowny. Żywo rozwijał życie parafialne, m.in. w formie stowarzyszeń i zakonów świeckich. W duszpasterstwie pomagała mu wspomniana znajomość języków polskiego i niemieckiego i dobra współpraca z księciem raciborskim, rezydującym stale w pocysterskim zespole klasztorno-pałacowym. Pielęgnował i uzupełniał bibliotekę, na którą składało się wiele cennych woluminów, odziedziczonych po cystersach z rudzkiego klasztoru sekularyzowanego w 1810 r. Utrzymał działalność rudzkiego Stowarzyszenia św. Karola Boromeusza, które stawiało sobie za cel wydawanie i rozpowszechnianie książek katolickich. W 1228 r. zorganizował uroczyste obchody 700-lecia cudownego wizerunku Matki Boskiej Pokornej, chcąc w ten sposób na powrót przywrócić do świetności kult maryjny sięgający jeszcze czasów cysterskich. Pozostał na parafii w Rudach mimo zbliżającej się Armii Czerwonej. Odbudował po wojnie zniszczony kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zmarł nagle 12 VI 1958 r. w Rudach.
Grzegorz Wawoczny