Karol Lichnowsky
(Karl Max)
ur. 8 III 1860 r. w Krzyżanowicach. Książę, dyplomata, autor. Szkołę ukończył w Neuchátel w Szwajcarii, gimnazjum w latach 1877-1882 w Dreźnie, przez rok był podporucznikiem huzarów, następnie przeszedł do służby zagranicznej. W latach 1885-1904 przebywał jako attaché, sekretarz poselstwa lub ambasady i tajny radca w Londynie, Sztokholmie, Konstantynopolu, Dreźnie, Bukareszcie, Wiedniu. Po dymisji osiadł w górnośląskich majątkach, mechanizował rolnictwo, rozwijał uprawę i przetwórstwo lnu. W 1912 r. został ambasadorem cesarskich Niemiec w Londynie, gdzie prowadził politykę pacyfistyczną i antywojenną, wtedy też wydał książkę „Krieg oder Preden; die dt.-engl. Verstádigung” („Wojna czy pokój: niem.-ang. Porozumienie”); lecz jego polityka poniosła klęskę, wybuchła I wojna światowa i powrócił do Kuchelnej. Oskarżany przez nacjonalistów o czarnowidztwo i defetyzm, usunięty z pruskiej Izby Panów, bronił polityki pokojowej we wspomnieniach „Meine Londoner Mission (1912-1914)” („Moja londyńska misja”), Berlin 1918, 1919; po I wojnie był kandydatem na starostę powiatu raciborskiego. Następnie opublikował w dwóch tomach „Auf dem Wege zum Abgrund (Londoner Berichte, Erinnerungen u. sonstige Schrften)” („Na drodze do upadku, londyńskie sprawozdania, wspomnienia i inne pisma”), Drezno 1927, po angielsku 1928. Jego książki przekładano na j. angielski, francuski i czeski, życie i działalności księcia omawiają dwie naukowe publikacje niemieckie, dwie amerykańskie i jedna czeska. Zmarł 27 II 1928 r. w Kuchelnej.
Ryszard Kincel