Jerzy Schomann

ur. ok. 1526 r. Pisarz, teolog, kaznodzieja protestancki. Urodził się w Raciborzu w rodzinie Stanisława Schomanna, wywodzącego się z niemieckich kolonistów z Iwonicza i Urszuli z Ciechanowskich, polskiej szlachcianki. W 1546 r. ukończył szkołę kolegiacką w Raciborzu, później kontynuował naukę we Wrocławiu. Tam zetknął się z modną wówczas teologią luterańską i porzucił katolicyzm. Częste podróże zagraniczne do kolejnych ośrodków reformacyjnych na trenie Francji, Niemiec i Polski, spowodowały kolejne jego konwersje, najpierw na kalwinizm, a następnie arianizm. W tym czasie ukończył Akademię Krakowską i został cenionym nauczycielem (1554 r.). W późniejszych latach widzimy go w gronie ministrów zborów protestanckich. Od 1580 r. zaczyna się ujawniać jako polemista o radykalnych poglądach: piętnuje nierówność społeczną, poddaństwo chłopów, rozwiązywanie konfliktów na drodze wojny, domaga się też, aby każdy człowiek zapracował na swoje utrzymanie. Zasłynął jako autor tłumaczenia na język polski tzw. „Biblii brzeskiej”, jednego z najstarszych i najlepszych pod względem językowym przekładów Pisma Świętego (1563 r.). Zmarł w 1591 r.

Ewa Koczwara