Hermann Reiners

W 1854 r. przeniósł się z Bremy do Raciborza, gdzie w dopiero co wybudowanym Królewskim Zakładzie Karnym, przy obecnej ul. Eichendorffa, rozpoczął produkcję cygar. W 1858 r. uruchomił małą fabryczkę cygar przy ul. Nowej, zatrudniającą 20 osób. Następnie wybudował duży budynek fabryczny przy ul. Bosackiej, do dziś zachowany na rogu ul. Cygarowej, która przyjęła swoją nazwę od mieszczącej się tam niegdyś fabryki cygar (do 1945 r. ulica nosiła nazwę „Reiners-Strasse”). Herman Reiners zmarł w 1896 r. Zakład przejęli jego trzej synowie - Karol, Ludwik i Rajnhold, którzy w latach 1872-1892 przystąpili do firmy. W 1913 r. firmę przekształcono w spółkę akcyjną, która przyjęła nazwę „Hermann Reiners & S­öhne, Tabakindustrie A.-G.” („Herman R. & Synowie, Przemysł Tytoniowy SA.”). W dwóch zakładach raciborskich, przy ul. Bosackiej i Nowej oraz w ośmiu filiach w Krzanowicach, Kuźni Raciborskiej, Lubomi, Nędzy, Pszowie, Studziennej, Tworkowie i Wodzisławiu pracowało łącznie 1800 osób. Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, iż przy produkcji cygar zatrudniano głównie kobiety, co miało niewątpliwy wpływ nie tylko na poprawienie ich sytuacji materialnej, ale także na zwiększenie ich roli społecznej. Rocznie produkowano 100 milionów cygar, łącznej wartości ponad 4 milionów marek, które miały zbyt w całych Niemczech. Firma należała do największych producentów cygar w Niemczech i cieszyła się wielkim uznaniem. Herman Reiners jun. wybudował przy dzisiejszej ul. Drzymały 9 na swoją siedzibę okazałą willę w stylu neorenesansu francuskiego, która później przeszła w ręce właścicieli składnic win Przyszkowskich, i nadal znajduje się w rękach ich potomków. Przy ul. Drzymały, na wysokości wlotu ul. Sienkiewicza, na terenie obecnego parku, R. wybudowali kilka budynków, które ciągnęły się także wzdłuż ul. Węglowej i Basztowej, dla dyrekcji generalnej i centralnej administracji firmy. Po odłączeniu w wyniku plebiscytu części Górnego Śląska, firma utraciła częściowo swoje rynki zbytu. Również niekorzystna polityka celna i podatkowa przyczyniły się do powstania coraz większych strat spółki akcyjnej. W grudniu 1925 r. spółka sprzedała zabudowania przy ul. Basztowej i Węglowej związkowi prowincjonalnemu Górnego Śląska, który był częścią samorządową administracji rejencji opolskiej. W 1926 r. bank prowincji Górnośląskiej przejął budynki dyrekcyjne przy ul. Drzymały. W dniu 16 VI 1934 r. ogłoszono upadłość spółki akcyjnej „Herman Reiners & Synowie”. Członkowie rodziny opuścili Racibórz zaraz po ogłoszeniu upadłości. Produkcję w znacznie ograniczonym zakresie prowadzono do 1944 r. pod dotychczasową nazwą firmy w małym zakładzie przy obecnej ul. Cygarowej.

Paweł Newerla