Erich Stoschek

ur. 14.02.1903, zm. 05.02.1985

ur. 14 II 1903 r. w Bukowie k. Raciborza. Jeden z najlepszych i najbardziej utytułowanych sportowców raciborszczyzny okresu międzywojennego. Wszechstronnie uzdolniony lekkoatleta: skoczek o tyczce, trójskoczek, sprinter, płotkarz, oszczepnik i kulomiot. Na początku lat 20. XX w. wstąpił w szeregi „ATV Ratibor”. Kilka lat mieszkał ze względów zawodowych we Wrocławiu, reprezentując barwy tamtejszego „TV Vorwärts Breslau”. Wielokrotny mistrz i rekordzista Niemiec i Śląska w rzucie oszczepem. W 1926 r. zdobył wicemistrzostwo Niemiec w rzucie oszczepem. W roku następnym został mistrzem Niemiec klubów gimnastycznych w tej dyscyplinie z wynikiem 52,41 m. Uczestnik (jako pierwszy raciborzanin) letnich igrzysk olimpijskich 1928 r. w Amsterdamie. Zajął tam 11 miejsce w konkursie rzutu oszczepem. Stoschek miał niebywałą szansę zdobycia na olimpiadzie w Amsterdamie złotego medalu olimpijskiego. Niestety, jego koronną dyscyplinę - dwuręczny rzut oszczepem (czyli ręką prawą i lewą z sumowaniem wyników), w której to był najlepszy w Europie i na świecie (w roku olimpijskim osiągnął w tej dyscyplinie wynik 107,62 m; 60,42 m ręką prawą i 47,20 m ręką lewą), skreślono z programu olimpijskiego na 6 tygodni przed rozpoczęciem rywalizacji. W 1930 r., na ogólnoniemieckich zawodach gimnastycznych, osiągnął w rzucie oszczepem wynik 63,95 m. Rezultat ten był długoletnim rekordem Górnego Śląska. Mógł się też poszczycić dobrymi wynikami w innych dyscyplinach lekkoatletycznych, m.in.: w skoku o tyczce (3,70 m), trójskoku (13,35 m), w biegu na 110 m przez płotki (16,1 sek.) i w rzucie piłką schlagbalową (114,26 m). Ten ostatni wynik był rekordem Niemiec. W 1940 r., w ramach służby wojskowej, został skierowany do Peenemünde, kierując życiem sportowym 12 tys. tamtejszych stoczniowców. Po II wojnie światowej osiadł w Bremie, gdzie pracował jako okręgowy inżynier drogowy. Udzielał się tam na niwie sportowej, trenując młodzież w klubie „Bremen 1860”. Za swe zasługi sportowe został wielokrotnie odznaczony, m.in. w 1949 r. złotym medalem honorowym Niemieckiego Związku Lekkoatletycznego. Zmarł 5 lutego 1985 w Achim.

Piotr Sput